صادقانه بگویم، قایقرانان مدرن نباید از الیاف طبیعی برای طناب کنفی استفاده کنند. طناب های مصنوعی بسیار کارآمدتر هستند. قبلاً دریانوردانی که از الیاف طبیعی استفاده می‌کردند، برای صرفه‌جویی در هزینه‌شان از طناب‌های فیبر طبیعی استفاده می‌کردند، اما امروزه به سختی می‌توان طناب فیبر طبیعی واقعی را به دست آورد، و به همین دلیل عموماً گران‌تر است.
با این حال، هنوز روی عرشه ظاهر می شود، اما معمولاً به شکل یک دکوراسیون روستایی. چرا طناب فیبر طبیعی از مد افتاده است؟ در اینجا دلیل است.
طناب کنفی کشش زیادی دارد (تا 40%) و نسبت به اندازه خود بسیار محکم است و به آن اجازه می دهد تا بارهای ضربه را به خوبی جذب کند. با این حال، هنگامی که خیس است می تواند تا 25٪ از استحکام خود را از دست بدهد.
به خوبی می پوشد، در برابر کپک و پوسیدگی مقاومت می کند و شناور نمی شود. طناب سه رشته نایلونی که به هم بافته شده اند، خط ترجیحی برای خطوط حوض است، زیرا به اندازه کافی کشیده می شود تا شوک ناشی از امواج و باد را در برابر گیره های شما کاهش دهد. فقط مطمئن شوید که برای موقعیتی که از آن استفاده می کنید، کشش زیادی نداشته باشد.
طناب کنفی بهتر از پلی پروپیلن سایش دارد، تقریباً به اندازه نایلون استحکام دارد و در صورت خیس شدن استحکام خود را حفظ می کند. به اندازه نایلون کشیده نمی شود و شناور نمی شود.
این طناب در بین انواع طناب مصنوعی مقاوم ترین در برابر سایش است و اگر می خواهید طناب بادوام داشته باشید، مقاومت در برابر سایش بالا بسیار مهم است.
به همین دلیل، پلی استر (مانند داکرون) برای نصب قایق بادبانی، لنگر سواری، خطوط بکسل و سایر کاربردهایی که نمی‌خواهید کشش خط مزاحم شود، استفاده می‌شود. با این حال، به راحتی خراب می شود، بنابراین اغلب آن را بررسی کنید و در صورت لزوم از آن محافظت کنید.
